Czy polskie łowiectwo potrzebuje Polskiego Związku Łowieckiego?

Cóż, problem zapewne nie jest prosty do opisania ale dla mnie jest klasycznym grzechem pierworodnym struktury współczesnego polskiego łowiectwa, tworzącego się przecież w zupełnie innej niż obecna rzeczywistości. Struktura polskiego łowiectwa zbudowana została w przemyślny sposób jako hybryda działających praktycznie niezależnie kół łowieckich mających osobowość prawną, oraz tzw. struktur, czyli okręgowych i centralnych "władz" Polskiego Związku Łowieckiego. Nie wchodząc w szczegóły, taki układ kładł ciężar realnych, codziennych zadań na piętrze zbudowanym z kół łowieckich, strukturom pozostawiając formalnie bardzo szerokie uprawnienia i katalog zadań finansowanych z poziomu pierwszego piętra. Sposób korzystania przez struktury z przyznanych uprawnień i skuteczność realizacji zadań nie podlegał jednak praktycznie żadnej weryfikacji. Lata trwania takiego układu zbudowały dwa, funkcjonujące obok siebie byty, koncentrujące się coraz bardziej na interesie własnym, a nie na katalogu zadań postawionych, przez zapisy ustawowe i statutowe, całej organizacji. Całość, w klasycznie PRL-owskim stylu, obudowano w obrazy maszerujących odświętnie umundurowanych szeregów i dźwięk sygnałówek, co pozwalało postawić skuteczną zasłonę dymną nad rzeczywistą rzeczywistością. Taki układ, to trzeba przyznać, potrafił długo bronić swojej pozycji pomimo coraz wątlejszej efektywności i coraz bardziej widocznych słabości merytorycznych.

Czy w tworzącej się nowej organizacji polskiego łowiectwa potrzebna jest ta, obecnie mocno kulejąca  trzecia noga? Być może tak, ale nie na zasadzie oplatającej całość łowiectwa pajęczyny wysysającej z niego żywotne soki, ale jako narzędzie realnego wsparcia dla systemu kół łowieckich i ich regionalnych (wojewódzkich?) związków. Przywołane wyżej dokumenty opisujące cele i narzędzia zarządzania środowiskiem kładą mocny nacisk na regionalizację wysiłku oraz na udział w systemie społeczności lokalnych, zarówno na poziomie samorządowym jak i pozarządowym. Krajowy dokument pokazuje jednocześnie, że jedną z fundamentalnych słabości systemu, jest słabość właśnie tego piętra działania.

Ponad 4000 kół łowieckich w Polsce, czyli mówiąc inaczej, kilkudziesięcioosobowych zespołów ludzkich rozproszonych po całym jej obszarze, mających wielki potencjał kadrowy i techniczny oraz liczące kilkadziesiąt lat doświadczenie, jest doskonałym, choć zapewne wymagającym jeszcze sporo pracy i zmian, narzędziem dla wypełnienia luki w systemie. Konsolidacja kół łowieckich w większe zespoły, niezbędne do realizacji dużych zadań z zakresu zarządzania środowiskiem, powinna wynikać z lokalnych potrzeb, również tradycji i doświadczenia oraz powinna być fundamentem tworzenia formalnych związków kół łowieckich o charakterze wojewódzkim czy regionalnym. Takie związki nie mogą mieć charakteru urzędniczego, gdyż prędzej czy później przekształcą się w nikomu nie potrzebne ale kosztowne byty zamknięte w swoim świecie. Takie związki powinny mieć jednoznacznie charakter zadaniowy i budować wartość dodaną do aktywności kół łowieckich działających na ich terenie, jak też wartość dodaną do całości systemu.

Potrzeba powołania czy istnienie związku na poziomie krajowym powinno wynikać również z realizacji konkretnych zadań i z tych zadań powinno być rozliczane. Związek łowiecki jako całość powinien być uwolniony w możliwie dużym stopniu od gorsetu zadań czysto urzędniczych, takich jak; realizacja procesu wydawania i podtrzymania uprawnień do wykonywania polowania, licencjonowanie myśliwych do udziału w zarządach kół łowieckich i innych. Tą rolę powinny realizować wyspecjalizowane komórki w starostwach czy urzędach marszałkowskich.

Podsumowując:

1. Konieczna jest głęboka przebudowa struktury i zadań polskiego łowiectwa, prowadząca do przekształcenia go w kompetentny i skuteczny instrument zarządzania środowiskiem przyrodniczym,
2. Niezbędne jest utrzymanie, a nawet wzmocnienie, fundamentalnych elementów polskiego modelu łowiectwa takich jak państwowa własność zwierzyny w stanie wolnym oraz duże obwody łowieckie pozwalające na realizację zadań środowiskowych.